قله های تهران را بشناسید، عکس - وبلاگ پایگاه داده

به گزارش وبلاگ پایگاه داده، اگر از روز های کرونایی کلافه شده اید و روز یا روز های خالی در طی هفته یا آخر هفته دارید، یکی از بهترین گزینه های انتخابی شما برای پر کردن روز های خالی کوهنوردی است. البته برای این برنامه می توانید حتی از شهر خارج نشوید و قله های که راستا آن در شهر است را انتخاب کنید.

اما از طرفی می توانید کمی از شهر خارج شده و یک روز خوب داشته باشید و بتوانید بقیه هفته را پر انرژی بگذرانید. در ادامه مطلب به معرفی چند قله در شهر تهران پرداخته ایم، اما این نکته را بدانید که رفتن به این کوه ها نیاز به آمادگی جسمانی و وسایل حداقلی کوه پیمایی دارد.

شاه نشین

قله شاه نشین دومین کوه از نظر بلندی بین کوه های تهران به ارتفاع 3885 متر است. این قله بر روی خط الراس اصلی توچال قرار گرفته است. شاه نشین از طریق امام زاده داوود، شهرستانک، توچال، درکه و قله پلنگ چال قابل صعود است. در دسترس ترین جهت این قله از طریق ایستگاه هفت تله کابین توچال است.

پس از رسیدن به محل تله کابین، با گردش به سمت چپ و قرارگیری در جهت جاده خاکی در مجاورت پیست به سمت غرب به یک گردنه کوچک خواهید رسید. با ادامه دادن این گردنه به سمت شرق و قرار گرفتن روی خط الارس پس از طی چند صد متر قله را صعود خواهید کرد.

سربازارک

قله سربازارک یکی از قله های تهران است که در سمت شرق قله شاه نشین و در امتداد خط الراس به ارتفاع 3840 متر است. می توانید با صعود به قله شاه نشین به سمت این قله ادامه دهید. راه دیگر برای صعود به این قله هم از طریق گردنه اشترگردن است. برای دستیابی به گردنه اشترگردن هم چند راه وجود دارد که یکی از این جهت ها از طریق درکه و پناهگاه پلنگ چال است.

سیاه بند

سیاه بند بعد از قله دارآباد واقع شده است. پس از گذر از یک قسمت تیغه ای در پس از قله دارآباد حدود دو کیلومتر جلوتر می توان به قله سیاه بند به ارتفاع 3320 متر دست یافت. جهت صعود به قله در زمستان نیازمند دقت زیاد در عبور از قسمت های تیغه ای است. جهت دیگر دسترسی به این قله هم از روستانی حاجی آباد و اوشان است.

لزون (پیازچال)

قله لزون به ارتفاع تقریبی 3500 متر، شامل لزون غربی و شرقی روی خط الراس اصلی توچال در بین قله دارآباد و توچال قرار گرفته اند. بهترین جهت دسترسی به این قلل از طریق اردوگاه کلکچال، گردنه اسپیلت و سپس تراورس از پشت قله کلکچال به سمت گردنه پیازچال است. پس از دستیابی به گردنه پیازچال این جهت از طریق جهتی به شیب نسبی زیاد به قله لزون خواهد رسید. استفاده از تراورس پشت قله کلکچال در فصل زمستان به دلیل خطر بهمن امکان پذیر نیست.

اسپیلت

قله 3100 متری در شمال منطقه بند یخچال و بالای دیواره بند یخچال که این روز ها گا ها با نام دیواره شروین هم خوانده می شود. عمومی ترین جهت برای رفتن به قله اسپیلت جهت کلکچال است که از پارک جمشیدیه شروع شده و با رسیدن به پناهگاه به سمت گردنه اسپیلت (گردنه کلکچال) ادامه پیدا می کند. با رسیدن به گردنه کلکچال در سمت جنوب گردنه، قله اسپیلت به شکل یک توده سنگی خودنمایی می کند. جهت های دیگر صعود به اسپیلت شامل گردنه اسپیلت و دیواره شروین هستند که فنی تر بوده و نیاز به دست به سنگ بودن یا صعود با چند طول طناب دارند.

کماچال

یکی دیگر از کوه های تهران با ارتفاع 3050 متر که از جهت ولنجک، بام تهران قابلیت صعود دارد. دو جهت در اینجا برای صعود به قله موجود است. یک جهت از روی یال قله امتداد پیدا کرده و در نزدیکی پارکینگ ولنجک و جنب ایستگاه اتوبوس شروع می شود. جهت دیگر هم از طریق جهت جاده خاکی تله کابین امتداد می یابد. در این جهت بعد از گذر از ایستگاه دو تله کابین و به سمت ایستگاه پنج بایست در نزدیکی قله از جاده خارج شده و قله را صعود نمایید.

دو شاخ

این کوه به ارتفاع 3040 متر در منطقه درکه واقع شده است. جهت های صعود به دوشاخ شامل میدان درکه -کارا، جاده فرحزاد و قله چین کلاغ می باشد. متداول ترین جهت صعود به دوشاخ هم جهت درکه-کارا است. پس از شروع حرکت از میدان درکه و پیمایش تا دو راهی کارا، جهت به سمت چپ و آبشار کارا تغییر می کند. پس از ورود به این جهت می توان تا گردنه بین چین کلاغ و دوشاخ به پیش رفت و سپس روی گردنه با گردش به سمت راست، جهت صعود به قله دوشاخ را از بین سنگ های زیر قله ادامه داد.

بند عیش

قله ای بسیار زیبا و یکی دیگر از کوه های تهران به ارتفاع 2770 متر در شمال غرب شهر تهران می باشد که در شمال منطقه ها کن، شهران و حصارک کن واقع شده است. جهت های دسترسی به بندعیش از این قرار است: جهت جنوبی از حصارک و دره دو چناران. جهت غرب از سولقان و سپس دره ای عمیق که در سرانجام به قله ختم می شود. جهت شمالی از جاده امام زاده داود و دره منتهی به رندان می باشد. جهت شرقی و شمال شرقی شامل یک راه پاکوب است که از غرب امام زاده داود به سمت قله می رود. جهت جنوبی یا حصارک جهت اصلی صعود به قله است که دو راه دارد و بعد از طی مسافتی این دو راه به هم می رسند.