لباس حرفه ای بر تن فوتبال ایران گشاد است
به گزارش وبلاگ پایگاه داده، پیش از آغاز دربی نود و پنجم پایتخت و در حالی که سایه کرونا بالای سر ورزشگاه ها سنگینی می کند تا تماشاگران همچنان از صفحه تلویزیون بیننده بازی تیم خود باشند، انتظار می رفت یک فوتبال زیبا و قابل قبول از دو تیم ببینیم، زیرا عصاره فوتبال حرفه ای کشور در چهره لیگ برتر و البته تیم های آبی و قرمز نمایان می شود.
وقتی ادعا می کنیم دربی پایتخت یکی از 50 دربی مهم دنیای فوتبال است، پس باید توقع داشته باشیم تماشاگر یک بازی در سطح 49 دربی دیگر دنیا باشیم. اما، متاسفانه فوتبالی را که جمعه گذشته از دو تیم دیدیم، به ما ثابت کرد که لباس فوتبال حرفه ای بر تن لیگ برتر ایران گشاد است.
زیرا، با مرور بازی می بینیم که اولین و مهم ترین نکته برجسته دربی پایتخت، صحبت های بی مورد و اضافی بازیکنان با یکدیگر و داور مسابقه بود. این اتفاق هر بیننده ای را به یاد فوتبال دهه 80 و 90 تیم های عربی در آسیا می اندازد که یادمان نرفته چه فوتبال زشت و اعصاب خرد کنی به نمایش می گذاشتند. کافی بود یک گل بزنند و مابقی زمان بازی را به تلف کردن وقت و دعوای لفظی با بازیکنان حریف مشغول شوند تا جایی که تیم حریف از کوره در می رفت و در نهایت بازی، آن طور که عرب ها می خواستند به خاتمه می رسید.
جمعه گذشته با شروع بازی، شاهد بودیم که سیاوش یزدانی در هر صحنه ای که توپ متوقف می شد و یا بازی در جریان بود، مدام با بازیکنان حریف و داور مسابقه حرف می زد و یک لحظه هم دست از فریادهای اعتراضی خود بر نمی داشت.
کافی است دیدار استقلال و پرسپولیس را با یکی از بازی های نیمه نهایی باشگاه های اروپا مقایسه کنیم تا متوجه شویم که چرا لباس حرفه ای فوتبال بر تن بازیکنان لیگ ایران گشاد است. زیرا، در دیدارهای اروپایی، بازیکنان با کمترین اعتراض فقط در جریان بازی قرار می گیرند و کمتر صحبتی و اعتراضی دارند.
برای نمونه به سراغ بازی رئال مادرید با سویا می رویم که در صحنه ای از بازی، داور در دقیقه 75 خطای پنالتی دروازه بان سویا روی کریم بنزما را بعد از اعلام VAR تغییر داد و یک پنالتی برای سویا گرفت. در آن صحنه شاهد حداقل اعتراض از سوی بازیکنان و کادر فنی رئال بودیم.
حالا تصور کنید چنین صحنه هایی البته فارغ از VAR در فوتبال ایران رخ دهد. قطع به یقین باید شاهد جنجال و اعتراض های بازیکنان باشیم و شاید نیاز باشد نیروهای یگان ویژه وارد زمین شوند تا بتوان قائله را سرانجام داد.
صحبت های بازیکنان در دربی نود و پنجم پایتخت به قدری زیاد بود که فرصت یک بازی دیدنی از دست رفت و فقط شاهد سوت های داور بازی بودیم. به طوری که در خاتمه دیدار، حدود 40 خطا را هر دو تیم مرتکب شدند. رفتاری که تیم های عربستانی، اماراتی، بحرینی و…، البته در دهه هشتاد و نود میلادی داشتند و باعث اعصاب خردکنی بازیکنان ایرانی می شدند. حالا ما داریم به همان روش عرب ها فوتبال بازی می کنیم، با این تفاوت که در سال 2021 قرار داریم و حتی عرب ها هم کمتر به فوتبال گذشته خود رجوع می کنند.
صحنه های دربی نود و پنجم از حیث فوتبال حرفه ای، حرفی برای گفتن نداشت و هر آنچه را دیدیم، صحبت های بی مورد بازیکنان با یکدیگر و داور بود که در نهایت به جنجال دقایق آخر بازی ختم شد.
ما از فوتبال حرفه ای فقط پول حرفه ای می گیریم و لباسی که بر تن کرده ایم برای لیگ حرفه ای ایران گشاد است.
شاید یکی از مسائل شاخص تیم های باشگاهی و کادر فنی آنها، عدم نمایش بازی های اروپایی برای بازیکنان است که حداقل بتوانند با کپی کردن رفتار حرفه ای بازیکنان اروپایی، بر توانایی های فنی و حرفه ای خود بیفزایند.
--
یادداشت: حبیب احسنی پور
منبع: خبرگزاری مهر