پشت ابرهای اسیدی زهره حیات جریان دارد؟ - وبلاگ پایگاه داده

پشت ابرهای اسیدی زهره حیات جریان دارد؟

به گزارش وبلاگ پایگاه داده، نزدیک ترین سیاره همسایه زمین، زهره که تا مدت ها گفته می شد غیرقابل سکونت است، احتمالا بیش از آنچه تا کنون تصور می شد حامی حیات باشد.

تینا مزدکی-تا مدت ها تصور می شد که زهره غیرقابل سکونت است؛ اتمسفر ضخیم دی اکسید کربن آن با ابرهای زرد رنگ اسید سولفوریک قوی احاطه و سطح آن چیزی شبیه کابوس است و دمای وحشتناک بالا و فشاری 93 برابر بیشتر از سطح زمین دارد. اکنون، تحقیقات تازه نشان داده است که بعضی از مواد تشکیل دهنده حیات می توانند درون آن ابرهای اسیدی وجود داشته باشد.

خودتان را آماده کنید؛ باران الماس در راه است!

یک پژوهش که به تازگی صورت گرفته است نشان میدهد، اسیدهای آمینه که بلوک های سازنده پروتئین ها و یک مولکول ضروری برای وجود حیات هستند، وقتی در معرض اسید سولفوریک غلیظ قرار می گیرند، می توانند پایدار بمانند. این به این معنی است که در آن ابرهای ضخیم اسید سولفوریک، با دمای بالا و فشار شدید سطح سیاره، زهره می تواند برای زندگی قابل سکونت باشد.

اسیدهای آمینه اغلب به وسیله شهاب سنگ ها و سایر سنگ های کیهانی به سیاراتی مانند زمین و زهره می رسد. این یافته ها به طور قابل توجهی دامنه مولکول های مرتبط بیولوژیکی را که می توانند اجزای یک بیوشیمی مبتنی بر حلال اسید سولفوریک غلیظ باشند، توسعه می دهند.

در شرایطی که دما برای وجود آب مایع به صورت قطرات مناسب است، ابرها بسیار اسیدی هستند، زیرا دی اکسید گوگرد اتمسفر در آب حل شده و اسید سولفوریک می سازد. بنابراین دما برای زندگی مناسب است، اما اسید یک چالش است. با این حال، این پژوهش با انجام دادن آزمایش نشان می دهد که اسیدهای آمینه که برای زندگی ضروری هستند، می توانند در چنین شرایطی پایدار باشند.

این یافته ها نشان می دهند که حیات می تواند در چندین حلال مختلف به جای آب ظاهر گردد. با این حال، هر حیاتی که بتواند در برابر شرایط سخت زهره مقاومت کند، احتمالا مدت ها پیش تکامل یافته است، زمانی که این سیاره بیشتر شبیه سیاره ما بود.

یکی از محققان این پژوهش بر این باور است که حیات میکروبی می توانست برای زندگی در ابرهای امروزی زهره سازگار شده باشد، اما او بعید می داند که زندگی در شرایط کنونی زهره شروع شده باشد. او می گوید: اگر در ابرهای زهره حیات وجود داشته باشد، من انتظار دارم که از نسل حیاتی باشد که به روشی مشابه زندگی روی زمین شروع شده است، در مدت ها قبل و شاید 3 تا 4 میلیارد سال پیش زمانی که شرایط روی زهره می توانست بسیار شبیه تر به زمین در دوران اولیه و با اقیانوس های آب مایع باشد.

بر اساس گفته این محقق، زمانی که اثر گریز گلخانه ای زهره منجر به تبخیر و سپس از دست دادن تمام آب سیاره به جز آنچه در آن ابرها است، شده است؛ به جز میکروب هایی که در هوا زندگی می کردند، حیات منقرض شده است. البته اگر حیات در این سیاره پر هرج و مرج تکامل یابد، قطعا با هر نوع حیاتی که ما روی زمین می شناسیم بسیار متفاوت خواهد بود.

محققان امیدوارند بتوانند به آنالیز این موضوع که آیا این مسیر می تواند امکان تکامل حیات در سیارات دیگر را نشان دهد، بپردازند و آنالیز نمایند که آیا واکنش های شیمیایی با اسیدهای آمینه در لایه های ابر زهره، در فاصله 30 تا 40 مایلی از سطح آن، ممکن است یا خیر.