10 شاخص سلامت روان
به گزارش وبلاگ پایگاه داده، این خصوصیت بسیار مهمی است و اگر کسی در سنین اولیه زندگی از والدین خود و شیوه برخورد آنها عشق و دوست داشتن را دریافت نکند، شخصیت اش متلاشی خواهد شد. خانواده هایی که به قدری برای خود مشغله فراهم نموده اند که حتی وقت رابطه عاطفی با فرزندشان را ندارند، بچه هایی خواهند داشت که در بزرگسالی دارای شخصیت خطرناکی
10 شاخص سلامت روان
1) توان دوست داشتن و نیاز به دوست داشته شدن
این خصوصیت بسیار مهمی است و اگر کسی در سنین اولیه زندگی از والدین خود و شیوه برخورد آنها عشق و دوست داشتن را دریافت نکند، شخصیت اش متلاشی خواهد شد. خانواده هایی که به قدری برای خود مشغله فراهم نموده اند که حتی وقت رابطه عاطفی با فرزندشان را ندارند، بچه هایی خواهند داشت که در عظیمسالی دارای شخصیت خطرناکی می شوند و حس این که به هیچ کس نیاز ندارند و دلشان نمی خواهد رابطه ای برقرار نمایند، آنها را به انسان هایی خاص با شخصیت هایی خطرناک مبدل خواهد ساخت.2) قدرت و توان پذیرفتن تغییرات در زندگی
باید باور داشت که تغییر، جزو لاینفک زندگی است. در هر لحظه چه در محیط زندگی ما و چه در بدن ما تغییراتی ایجاد می گردد. فردی که از سلامت روان برخوردار است، می پذیرد که این تغییرات وجود دارند و نباید منتظر بماند تا در شرایط بدون تغییر و مطمئن اقدام به عمل کند. افرادی که به اختلال وسواس مبتلا هستند، تا از کاری مطمئن نباشند و ندانند شرایط ثابتی در انتظار آنهاست، کاری را از پیش نخواهند برد. برای همین در عمل زندگی نمی نمایند! انسان باید خود را با این تغییرات هماهنگ کند نه این که سردرگم بماند.3) توان روبه رو شدن با خطر بدون این که منتظر بدترین نتیجه باشید
فردی که از سلامت روانی برخوردار است وقتی دست به هر کاری می زند، به نتایج گوناگون آن می اندیشد و حتی نتایج بد را هم مدنظر دارد. از سلامت روان به دور است که در آغاز یک معامله بگویید حتما ورشکست می شوم یا وقتی به جنگ می روید، بگویید می دانم حتما می میرم یا در آغاز مسافرت بگویید حتما سانحه ای رخ خواهد داد.4) توان ابراز احساسات به شکلی آبرومندانه
مخفی کردن احساسات، نشانه سلامت شما نیست. حتی نباید خشم خود را مخفی کنید بلکه باید به من بدون داد و فریاد و یا پرتاب شی ء خاصی، در آرامش بگویید، این حرفت مرا عصبانی می نماید.5) توان برقراری رابطه با واقعیات موجود به مقدار مناسب
می دانید منظورم چیست؟ وجود مسایلی مانند خوش بینی، امید، ایمان، حمایت هایی که از غیب می رسد. اینها فاکتورهایی هستند که در برخورد با واقعیات تلخ روزمره به درد شما می خورند و تحمل پذیرش مسایل را برایتان راحت می نمایند. کسی فرزندش را در یک سانحه از دست می دهد (این یک واقعیت تلخ است)، او با پناه بردن به ایمان و امید (فاکتورهایی که قابل لمس نیست) خود را آرام می نماید و بقیه فرزندانش را عظیم نموده و سر و سامان می دهد. این شخص از سلامت روانی برخوردار است.6) بهره مندی از قدرت تخیل و استفاده از آن برای شکوفایی خلاقیت
شمابهتر از من می دانید، هر آنچه روزی فقط در تخیلات کسی می گنجیده مانند پرواز در آسمان، سفر به ماه و از این قبیل، به شکل یک خلاقیت درآمده و به اختراع هواپیما و فضاپیما منجر شده است. شما باید بتوانید تخیلاتتان را بپرورانید و آن را به موقع سانسور کنید و یا به آن شاخ و برگ بدهید، شاید خلاقیتی در شما شکوفه بزند.7) شناختن و مطلع شدن از توانایی های خود
اگر شما بدانید که چه کارهایی می توانید بکنید، در ضربه های زندگی و حوادث آن می توانید با توجه به توانایی های خود راه حلی بیابید. خودتان را می شناسید و فنونی را به کار می گیرید که در مقابل این پیشامد (به طور مثال، مغازه شما آتش گرفته و هستی تان سوخته است و...) نگرانی خود را کنترل کنید و به خانواده دلداری بدهید. شاید تعجب کنید که چقدر توانا هستید و در فرصتی کم شرایط را مرتب می کنید. توانایی های خود را جستجو کنید و این که چه کار می توانید بکنید نه این که چه کار باید بکنید!8) قدرت ابراز اشتباه و آموختن از اشتباهات
عده ای هستند که یک عمر اشتباه می نمایند، نه تنها آن را نمی پذیرند بلکه نام این اشتباهات تکراری را می گذارند تجربه! هر بار اشتباه قبل را تکرار نموده و می گویند تجربه ای کسب کردم.9) احساس احترام به خود و حس امنیت
این امر با خودپرستی تفاوت دارد. متاسفانه امروزه در جوانان این فاکتور مهم سلامت روانی کم رنگ شده است. خود را کوچک می شمارند و دایم می گویند: من هیچی نیستم. من کسی نیستم، به درد نخورم؛ این حرف ها را شاید شما به علت تواضع و فروتنی در یک جمع بگویید اما در خلوت خود می دانید که صندلی مهمی در اجتماع دارید و حس محترم بودن می کنید.10) توان همراهی و به جای آوردن انتظارات گروهی که به آن تعلق دارید، اعم از خانواده، محل کار، دوستان
مهم این است که با انتخاب و تصمیم خود با آنها همدلی و همدردی کنید نه به علت این که تسلیم گروه و تصمیم آنها شده اید، نتوانید مخالفت خود را ابراز کنید.منبع:http://www.salamat.com
/ن
منبع: راسخون